بارها تجربه کردم و خواهم کرد که وقتی قصد دارم چیزی رو اجرا کنم، مرتبا روی جزئیات فرعی وقت می‌ذارم. طوری که اصلا به فرع نمی‌رسم. حتی وقتی هم که به فرع می‌رسم به قدری آرمان‌گرایانه بهش نگاه می‌کنم که می‌خوام تمامی جوانبش رو لحاظ کنم. تهش؟ هیچی از توش در نمی‌آد.

یه راه عملی

  1. اون چیزی که به نظرت ارزش افزوده داره اجرا کن (همون حرف تازه).
  2. چیزهایی که کمک می‌کنن رو بعد اضافه کن و چیزهای قشنگ بی‌کاربرد رو بی‌خیال شو!
  3. یک‌پارچه کن این دو رو با هم.